De alimentatieplicht van de ondernemer in crisistijden

Alimentatie wordt meestal berekend aan de hand van de behoefte en de draagkracht van de ex-echtgenoten. Is een van de partners ondernemer, dan wordt diens draagkracht gebaseerd op het gemiddelde bedrijfsresultaat over de afgelopen drie jaren. In de huidige economische situatie kan dit tot een vertekend beeld leiden. Rechters kijken dan ook steeds vaker naar de te verwachten inkomsten binnen de onderneming. De alimentatieplichtige ondernemer moet de rechter natuurlijk wel kunnen overtuigen dat de resultaten in de toekomst teruglopen.

Alles goed en wel, maar wat als de alimentatie al is vastgesteld en in het echtscheidingsconvenant ook nog is overeengekomen dat de alimentatie niet gewijzigd wordt? Zo’n niet-wijzigingsbeding kan bij ingrijpend gewijzigde omstandigheden door de rechter opzij worden gezet. De afgelopen jaren is in een aantal procedures door de rechter bepaald dat tegenvallende bedrijfsresultaten inderdaad een reden zijn voor het wijzigen van de alimentatie. Het voorgaande geldt zowel voor de IB-ondernemer als de directeur- grootaandeelhouder. Bij de DGA zal de rechter dan ook beoordelen of deze zich door de BV een reëel salaris laat uitkeren.

Vanaf april 2013 hanteren rechters een andere manier voor de berekening van de kinderalimentatie. Deze nieuwe berekeningswijze geldt alleen voor nieuwe gevallen. De draagkracht na de scheiding blijft bepalend, maar door invoering van een draagkrachttabel wordt de berekening vereenvoudigd.